کجاست آن یار سفر کرده، آن مسافر غریب، در کدامین سرزمین منزل دارد و در کدام دیار مأوا ؟ کجاست او که واسطه فیض است و حبل المتین ، فرزند فاطمه سلاماللهعلیها است و از سلاله پاک حسین علیهالسلام ؟ پس چرا نمیآید؟چرا نسیم وصال نمیوزد و فصل خزان نمیرود؟ نکند ، نکند این به درازا کشیدن ایام هجر از ما باشد؟ اندکی فکر، کمی اندیشه ،آری! این نیامدن و به تاخیر افتادنها از ماست، از ما و از کردهها و نکرده های ما، از ما و از فعل و عمل ما . مگر راه به بیراهه رفتهایم که نوای حضرتش را فراموش کردهایم آن جا که فرمود: ما را از شیعیان دور نگاه نمیدارد ، مگر رفتارهای آنان که به ما میرسد و دور از انتظار است. مگر یقین نداریم که او آمدنی است و برای آمدنش باید که مهیا شد مگر باور نداریم که پدری مهربان و آن هم پدری مهربانتر از هر مادری است. مگر فراموش کردهایم که او حسین علیهالسلام امروز است و آرمانش آرمان حسین علیهالسلام و مقصودش به مقصد رساندن آدمی ، بدان جا که شایسته مقام انسانیت است ؛ پس چرا صدای هل من ناصر او به گوش ما نمیرسد.
باید به پا خاست. چشمها را شست و در راه کسب معرفت حقیقی گام نهاد. معرفتی که اگر از آن غافل شویم، به مرگ جاهلیت دچار خواهیم شد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
Current ye@r *
Leave this field empty
Copyright © 2010 Dlbook Team